کد مطلب: 48136
چهارشنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۵۲
/یادداشت/
ثبت نام برای ریاست جمهوری یا سرگرمی؟!
نایب رئیس مجمع نمایندگان ادوار مجلس و عضو حزب کارگزاران سازندگی در یادداشتی نقدی بر حضور کاندیداهای شناخته نشده در انتخابات ریاست‌جمهوری و نحوه بررسی صلاحیت آنها داشته است.
به گزارش ایسنا، متن یادداشت علی محمد نمازی به شرح زیر است:
باسمه تعالی
پس از ۵ روز و در پایان ثبت نام برای تعیین نامزدهای انتخابات دومین مقام رسمی کشور اعلام شد ۱۶۳۶ نفر خود را کاندیدای دوازدهمین دوره ریاست جمهوری کرده اند؟!
تیپ بخشی از افراد کاندیدا و مصاحبه های طنزآمیز آنها که متاسفانه رسانه ملی آنها را پوشش می‌داد ضمن ناراحت نمودن مردم، اعتراض خیلی‌ها و از جمله یکی از مراجع عظام تقلید را نیز بر انگیخت. اوضاع زمانی بدتر و نگران کننده‌تر میشد که رسانه‌های خارجی صحنه های مذکور را به عنوان نماد دموکراسی در ایران به استهزا می‌گرفتند.
آش آنقدر شور شده بود که صدای آشپز را نیز در آورد، سخنگوی شورای محترم نگهبان در پایان ثبت نام گفت خیلی از این افراد حداقل شرایط برای کاندیداتوری را ندارند و بررسی صلاحیت ها کار دشواری نیست و ان شاءالله در مهلت پنج روزه صلاحیت‌ها بررسی و نیاز به تمدید وقت نیست، اگر هم باشد پنج روز دیگر هم می توان به مهلت اضافه نمود.
قبل از پرداختن به چرایی این اتفاق بدیع، لازم است با اعداد و ارقام به زمان مورد نیاز برای بررسی صلاحیت‌ها اشاره‌ای گردد: اگر برای بررسی هر پرونده به طورمیانگین ده دقیقه وقت نیاز باشد و اعضای معزز شورای نگهبان در هر شبانه روز ده ساعت خالص وقت صرف کنند ۲۷ روز طول می‌کشد تا ۱۶۳۶ نفر بررسی صلاحیت شوند، اگر هر پرونده بطور میانگین ۵ دقیقه لازم داشته باشد حداقل شورای محترم نگهبان ۱۳ روز وقت برای بررسی صلاحیت ها نیاز دارد که وقت مجاز آنها حداکثر ۱۰ روز است. در صورتی که رییس قوه قضائیه و اکثر اعضای دیگر آن شورا در جاهای دیگر اشتغال دارند و یا حداقل در دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیه تدریس دارند علاوه بر اینها جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام را نیز بدان افزود. بنا بر تجربه دوره های گذشته احتمالا ۱۰ نفر از کاندیداها باقی خواهند ماند وبقیه۱۶۳۶ نفر ردصلاحیت و یا به قولی احراز صلاحیت نخواهند شد. حال می توان ادامه روند برگزاری مهمترین انتخابات کشور را پیش بینی نمود.
اما اشکال از کجاست؟
اشکال اصلی: الف-فعال مایشاء بودن حکومت در امر برگزاری انتخابات است. مردم وظیفه دارند ۱-کاندیدا شوند ۲-اخبار انتخابات را از رسانه ملی تعقیب نمایند ۳-به تبلیغات کاندیداها کمک نمایند، در پای مناظره و سخنرانی بنشینند، اقلام تبلیغاتی را نگاه و یا مطالعه نمایند و احتمالا با ستادهای انتخاباتی همکاری داشته و عده معدودی نیز در پای صندوقهای رای به عنوان مجری و ناظر مامور برگزاری انتخابات باشند.
ب-در روز اخذ رای واجدین شرایط رای در پای صندوقهای رای حاضر و رای خود را به صندوق بیاندازند. صورتی در کشورهای با پیشینه طولانی در دموکراسی، رقابت‌ها بین داوطلبین در داخل احزاب صورت می‌گیرد و حداکثر ۴الی۵ کاندیدای احزاب به مرحله فینال راه یافته و به جای افراد یا کاندیداها، احزاب با برنامه و کاندیدای مربوطه با هم رقابت می کنند. لذا احراز صلاحیت در داخل احزاب صورت می‌گیرد و حاکمیت تقریبا هیچ هزینه ای از این بابت پراخت نمی کند. حتی دولت هزینه مادی چندانی نیز متحمل نمی‌گردد اما در وضعیت موجود به عنوان نمونه ارزیابی شود وزارت کشور، شورای نگهبان و رسانه ملی در امر معرفی کاندیداها چه میزان هزینه مادی و معنوی به دوش نظام تحمیل می کنند.
راه اصلی برای نجات از این وضعیت نامناسب، حاکمیت کارکرد حزبی بر انتخابات و در نتیجه برگزاری انتخاباتی آزادتر، سالمتر، رقابتی و کم هزینه خواهد بود.
