کد مطلب: 42986
دوشنبه ۲۸ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۳۲
نامه وارده
خوش خيالان، خيال مي بافند
به گزارش خط نیوز؛ بالاخره بعد از کش و قوس هاي خاص آقاي رئيس جمهور وارد شهر کرمانشاه شدند، حجم بي سابقه تبليغات گسترده، چند رسانه اي از رسانه هاي مجازي تا رسانه هاي مکتوب و پيامک و نصب هزاران بنر در سطح استان، از اردوکشي اتوبوسي تا روئيت بگير نمودن کارمندان دولت و اصناف و اتحاديه ها و بسيج مدارس نتوانست حتي عشري از اعشار مردم را به صورت خودجوش به صحنه استقبال بکشاند، حتي استقبال رئيس دولت کم رنگ تر و کم جهت تر از استقبال آخرين استاندار دولت گذشته بود. و حتي اگر به تعداد بنرها و امکانات تبليغي و به تعدادشان مستقبل مي آمد جمعيت فراتر از اين تعداد محدود و معدود هدايت شده بود.اين حجم تبليغات و به کارگيري کليه امکانات دولت در استان و هزينه هاي ميلياردي آن چه را به ذهن متبادر مي کند عدم تعهد عملي و عملياتي به اقتصاد مقاومتي است در اقتصاد مقاومتي در استاني که هزاران مشکل و چاه و چاله دارد. منابع ملي و دولتي و خصوصي آن به باد فنا داده نمي شود تا به ضرب و زورتبليغات مردم را به صحنه يک استقبال بکشاند، مسئولين امر استان و تشريفات سفر آقاي رئيس جمهور بايد به خوبي درک کنند در استاني که بيکاري و رکود نفس هاي مردم را به شماره انداخته، منابع مالي استان صرف تبليغات نمي شود و براي حضور چند ساعته چنين هزينه هنگفتي بر مردم و بيت المال که حق الناس است تحميل نمي شود راستي حدس بزنيد اين استقبال چند ميليارد هزينه داشته است؟!
برادران خوبي که احساس مي کنند استقبال باشکوه بود، نگاهي به تعداد اتوبوس ها و خودروهايي بيندازند که از دورترين نقطه استان با گرماي طاقت فرسا براي استقبال فراخوان شده بودند.
اين عزيزان نگاهي به کودکان و نوجوانان دبستاني و راهنمايي بيندازند وبه کارمنداني که روئيت بگير شده و به جمع مستقبلين پيوسته بيندازند.
جمع خودجوش اين استقبال حتي 10 درصد را هم شامل نشده است. لذا اين استقبال نه شور دارد و نه شيون استقبال نيست تکنيک نيروهاي دولتي است که از دو ميليون جمعيت استان حتي با تمامي (هلي برد) نتوانسته است کمترين تعداد را به ميدان و ميتينگ برساند، بي شک سفر کرمانشاه براي دولتي ها و دولت بايد نقطه اي عطف در ترجمان دولت دانست و از آن عبرت گرفت، از سوي ديگر هزينه هاي تبليغاتي اين سفر به هيچ وجه قابل اغماض نيست.
و با روح اقتصاد مقاومتي در ستيز مطلق است از ظاهر امر قضيه چنين پيداست. بنرهاي تبليغاتي نصب شده و پيامک هاي ارسالي هزينه اي ميلياردي داشته که حداقل مي توانسته درد و مشکل چند درصد دردمند و محتاج را دوا کند، امروزه که بحمدالله رسانه ملي به رسانه دولتي مبدل شده است آيا چنين حجم تبليغات چند رسانه اي چه دليل موجه اي دارد.
آقاي رئيس جمهور و هيئت دولت که به خوبي از وضعيت سياسي خود در استان ها مطلعند جا دارد به جاي صرف هزينه هاي هنگفت ميلياردي بدون حضور در جمع هاي عمومي به مشکلات استان ها بپردازند و استقبال و بدرقه را به فرودگاه ها ختم کنند تا چنين هزينه هاي ميلياردي بر بيت المال تحميل نشود. نيمه تعطيل کردن ادارات دولتي و هزينه اي که ساعات کار هزاران کارمند که
حق الناس است بحثي فراتر دارد. به هر حال (هلي برد) مردم از شهرستان ها، جز ارادتمندان واقعي دولت که دست مبارکشان در جيب دولت تدبير و اميد است غير از هزينه هاي معمول مالي هزينه اي فراتر يعني بدبيني را بر جامعه تحميل مي کند از معطل ماندن کار مردم در ادارات و نهادها حکايت دارد. و نگارنده به نويسنده بزرگوار فلان وبلاگ اصلاحاتي مي نگارد.
برادر جان: اين استقبال باشکوه نيست توهم توطئه هم نداشته باشيد، ولو ايشان اگر نبودند الان مابقي کشور را مانند برجام، به غارت رفته بود، دلواپسان توطئه نمي کنند، آنها که به نظر شما دلواپسند، حق دارند، چون در مقابل جمعي خوش خيال قرار گرفته که فقط از خامه بي تدبيري خيال مي بافند.
