روایتی از لابیهای رژیم آل سعود در ایران
25 فروردين 1394 ساعت 14:21
رابطه ایران و عربستان در طول سالهای اخیر از نوسانات فراوانی برخوردار بوده است و در این میان رابطه با این کشور حامیان خاص خود را در ایران داشته است.
خط نیوز به نقل از فارس: لابی در تعاریف رایج سیاسی به معنای یک عمل و حرفه ویژه است که منظور آن تلاش برای گسترش نفوذ یک دیدگاه و نقطه نظر مشخص در دستگاه حکومتی یک کشور یا در افکار عمومی است.در واژگان انگلیسی لابی به معنای راهرو هست و دلیل اطلاق چنین واژهای به این اقدام تلاش صاحبان ثروت و قدرت برای تاثیرگذاری بر نحوه تدوین قوانین تصویب شده در مجالس آمریکا از طریق مذاکره و اعمال نفوذ بر نمایندگان در راهروهای کنگره آمریکا بود.
این چنین بود که واژه لابی به دنیای لغات سیاسی وارد شد و هماکنون در کشورهای مختلف دنیا به ویژه در ایالات متحد آمریکا نقشی مهم و اساسی در تعیین سیاستهای راهبردی این کشور دارد. کما این که هم اکنون لابی صهیونیستی موسوم به آیپک در ایالات متحده آمریکا اصلیترین نقش را در میان لابیهای خارجی آمریکا برعهده دارد.
*سیاست دو ستونی
نکته اصلی در این میان اینجاست که عملکرد لابی مشخص و در قالب یک رویه مشخص نیست و در اغلب مواقع به منظور عدم ایجاد حساسیت عمومی بدون تبلیغات عمومی صورت می پذیرد.
کشور ایران و نظام جمهوری اسلامی به عنوان قدرتمندترین عنصر تاثیرگذار در جریانات سیاسی منطقه مورد علاقه سایر نظامهای خاورمیانه بوده و بدون شک تلاش آنان برای تاثیرگذاری بر سیاستهای ایران به خصوص از طریق ارتباط با شخصیتها و جریانهای موثر سیاسی در ایران بر هیچ ناظر مطلعی پوشیده نیست.
در این بازی عربستان سعودی به عنوان مهمترین قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی حاشیه خلیج فارس نگاهی خاصی به ایران دارد، چه این که ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی تبدیل به یک رقیب راهبردی برای این کشور شده و پس از سقوط رژیم صدام حسین در عراق و قدرتگیری یک رژیم مردمی عملا نفوذ خود را در منطقه از دست رفته می بیند.
*از جنگ تا کشتار
رابطه ایران و عربستان پیش از پیروزی انقلاب مبتنی بر یک رقابت درون بلوکی بود. بر مبنای سیاست دو ستونی آمریکا در منطقه رژیم شاهنشاهی امنیت نظامی منطقه را تامین و دولت عربستان امنیت مالی و اقتصادی بلوک مورد حمایت غرب را تامین میکرد، اما پیروزی انقلاب اسلامی همه چیز را تغییر داد. اتحاد نظامی غرب از هم پاشید و وحشت تا پشت دربهای حکومت سعودی در ریاض پیش امد.
واکنش آل سعود مجموعهای از اقدامات قهر آمیز و خصمانه بود که از پشتیبانی از عراق در جنگ هشت ساله با ایران آغاز شد و تا کشتار حجاج در مراسم حج سال ۶۶ پیش رفت. در این میان پایان جنگ و پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و روی کار آمدن دولت سازندگی پایانی نسبی بر این خصوصت دو جانبه بود و مسیری در روابط دو کشور آغاز شد که اوج آن سفر امیر عبدالله ولیعهد وقت حکومت آلسعود به ایران در جریان اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران بود.
این رابطه تا زمان روی کار آمدن دولت نهم و صدالبته روی کار آمدن دولت شیعه در عراق و تحولات عمیق در منطقه خاورمیانه ادامه داشت.
*خاطرات طلایی
با پایان ماه عسل بین ایران و عربستان تقابل این دو کشور به نقطهای حاد رسید به گونهای که ملک عبدالله در سفر رابرت گیتس وزیر دفاع اسبق آمریکا از این کشور میخواهد تا بمباران ایران سر افعی را در تهران قطع کند.
در چنین اوضاعی ریاض به سنگری محکم در تهران دلخوش بود. سیاستمداری که از دوران خوش روابط ایران و عربستان به عنوان رویایی بازگشتنی سخن میگفت و البته دشمن سرسخت دولت محمود احمدی نژاد بود.آیت الله هاشمی رفسنجانی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام همواره از رابطه ایران و عربستان دفاع و آن را قابل ترمیم میدانست و معتقد بود که در صورت ارائه اختیارات ویژه از طرف نظام به وی میتوانست به رابطهای محکم بین دو کشور ختم شود.
با این حال همه چیز به نفع این رابطه پیش نرفت. در سال ۸۸ عربستان به عنوان یکی از تامین کنندگان آشوب های پس از انتخابات معرفی شد و تحولات بعدی در منطقه به خصوص جنگ داخلی در سوریه کار را به جایی رسانده است که حتی بوسه سفیر عربستان بر پیشانی هاشمی رفسنجانی نیز نتوانست کار را به جایی برساند.
شاید جنگ یمن تیری خلاص بر این رابطه بود که هاشمی را از سفر به عربستان منصرف کرد اما به طور حتم در پس زمینه ذهن هاشمی رویایی دور از دوران رابطه طلایی ایران و عربستان وجود دارد.
کد مطلب: 35136
آدرس مطلب: http://khatnews.com/vdch-znx.23nmxdftt2.html