این
آقا مجتبایی که رسانه ی ملی وقتی از وخامت حالش با خبر شد چند کلیپ کوتاه از او را تنها پخش کرد و انگار یادش رفته بود که آقا مجتبایی در جنوب شهر تهران هست که پای درسش از کوچک و بزرگ، زن و مرد، مسئول و غیر مسئول می نشستند و متبرک به آیات الهی می شدند.
دیگر رسانه هایمان هم که شکر خدا یا تمام وقتشان را به ارز و سکه اختصاص داده اند، یا با هزار شگرد تبلیغاتی به دنبال مطرح کردن نامزدهای انتخاباتیشان هستند تا خدای نکرده بار تکلیف ! بر زمین نماند!
روزها، روزهای سختی برای آنهاست که در مدرسه ی اخلاق الهی طلب معرفت می کنند و درس های عبودیت را از آستان مرد بزرگ اخلاق آقا مجتبای عزیز، فرا می گرفتند.
راستی راز آقا مجتبی بودن چیست و چرا این بزرگ مرد آنقدر در دلهای مردمان اقلیم عشق جای باز کرده بود که خلا حضورش دلها را مضطرب کرده است؟
چه عظمتی در این وجود نورانی نهفته بود که رهبر فرزانه ی انقلاب به احترامش و برای تکریمش، خود، نماز بر پیکر مطهرش را در اربعین اباعبدالله الحسین «ع» اقامه نمود؟
آقا مجتبی با همان لهجه ی گرم و شیرینش و با همان نگاه نافذش و با همان لبخندهای جان فزایش چنان جایی در دل مردم داشت که صف اقامه ی نماز بر پیکر مطهرش به چند صد متر برسد و تشییعش در یک روز تعطیل به اجتماع مردمی بزرگی تبدیل شود.
آقا مجتبایی که رسانه ی ملی وقتی از وخامت حالش با خبر شد چند کلیپ کوتاه از او را تنها پخش کرد و انگار یادش رفته بود که آقا مجتبایی در جنوب شهر تهران هست که پای درسش از کوچک و بزرگ، زن و مرد، مسئول و غیر مسئول می نشستند و متبرک به آیات الهی می شدند.
دیگر رسانه هایمان هم که شکر خدا یا تمام وقتشان را به ارز و سکه اختصاص داده اند، یا با هزار شگرد تبلیغاتی به دنبال مطرح کردن نامزدهای انتخاباتیشان هستند تا خدای نکرده بار تکلیف ! بر زمین نماند!
آقا مجتبایی که بی هیچ قیل و قالی و بی هیچ ادعایی در گوشه ای از تهران سیاست زده در مسجدی مقدس، جان مشتاقان ملکوت را صیقل می داد و نفس گرمش حیات بخش دل مردگان خاک نشین خواب زده بود.
آقا مجتبا ویلا نداشت، آقا مجتبا میل ویلا داشتن را هم نداشت، که قلب مومن حرم امن الهی است و این حرم امن الهی به خستگی، به رخوت و به تفرعن نه میل می کند و نه لحظه ای زمان برای انگیزش به آنها را. مجموعه ی ورزشی انقلاب هیچگاه برای آقا مجتبی قرق نشد! کسی ندید آقا مجتبا خانه ی چند صد متری در نیاوران داشته باشد.
آقا مجتبا با همین مردم کوچه و بازار بود، دردهایشان را می دید، مشکلاتشان را لمس می کرد و بعد نسخه ی درمان می نوشت. مشاوران آقا مجتبا هیچگاه درد مردم
آقا مجتبا نشان داد جمهوریت و اسلامیت هیچ تضادی در بطن خود ندارند و آنها که از این تضاد سخن می گویند یا این دو را با هم نمی توانند ببینند، یا دچار ذات دیکتاتور مآبانه هستند و یا قلب مریضشان با اسلام در تقابل است وگرنه همه می دیدند که آقا مجتبا تا بطن ریزترین مسائل دنیا پیش می رفت، از مشکلات گله می کرد، راهکار سلامت زیستن می داد و در عین حال تمام اینها را مبتنی بر اسلام پایه ریزی می کرد.
را در درد بالا شهری ها خلاصه نمی کردند،
آقا مجتبا نشان داد جمهوریت و اسلامیت هیچ تضادی در بطن خود ندارند و آنها که از این تضاد سخن می گویند یا این دو را با هم نمی توانند ببینند، یا دچار ذات دیکتاتور مآبانه هستند و یا قلب مریضشان با اسلام در تقابل است وگرنه همه می دیدند که آقا مجتبا تا بطن ریزترین مسائل دنیا پیش می رفت، از مشکلات گله می کرد، راهکار سلامت زیستن می داد و در عین حال تمام اینها را مبتنی بر اسلام پایه ریزی می کرد.
به گوشه ی عبای آقا مجتبا دستهای ملتمسانی چنگ انداخته بود که طلب رضایت حق را داشتند، آقا مجتبا عبای شکلاتی داشت اما بر عبایش جای انگشت فتنه نمایان نبود.
آقا مجتبا، هیچگاه به نزدیکانش اجازه نداد با سکه های عربی سرکه ی فتنه بسازند، هیچگاه برای خوش آمد فرزندانش راهی غرب و شرق نشد و برای هوس های آنان چنگ در رخ انقلاب نکشید.
آقا مجتبا اگر می گفت گوشتان به دهان رهبر باشد بیش و پیش از همه خودش در تبعیت از ولایت پیشقدم بود. لبخندهای شیرین آقا مجتبا و خنده های شوق رهبری انقلاب در دیدار با آن اسوه ی اخلاق بیش از هر سخن و تحلیل و داستان سرایی، خوب نشان می داد که چقدر قلب آقا از دستان مبارک آقا مجتبا ممنون است. آقا مجتبا هیچگاه نگفت تابع ولایت باشید و در کنارش چنان کند که قلب ولایت به درد آید. نگفت نظر من همان نظر رهبری است و بعد نظرات شاذ صددرصد متفاوت ارائه کند.
آقا مجتبا شاگرد امام «ره» بود، شاگرد اخص امام«ره» بود، اما هیچگاه از این عنوان افتخار آمیز برای سرکوفت زدن به انقلاب و امتیاز گیری از آن استفاده نکرد. هیچگاه نخواست با استناد به این بهانه از راه راست انقلاب و اسلام به بیراهه ی منافع گام نهد.
خیلی ها شاید نمی دانستند که این نور ملکوتی که در گوشه ی تهران بی هیچ سر و صدایی مشغول تربیت سالکان
به گوشه ی عبای آقا مجتبا دستهای ملتمسانی چنگ انداخته بود که طلب رضایت حق را داشتند، آقا مجتبا عبای شکلاتی داشت اما بر عبایش جای انگشت فتنه نمایان نبود.
آقا مجتبا، هیچگاه به نزدیکانش اجازه نداد با سکه های عربی سرکه ی فتنه بسازند، هیچگاه برای خوش آمد فرزندانش راهی غرب و شرق نشد و برای هوس های آنان چنگ در رخ انقلاب نکشید.
است چقدر به امام راحل نزدیک بوده است، شاید اگر برخی آقایان همیشه طلبکار از انقلاب، جای آقا مجتبا بودند چند استان و چند منطقه را به نامشان هم می زدند باز طلبکار می ماندند.
آقا مجتبا شاگردامام بود اما هیچ کسی نشنید برای دنیای اطرافیان زیاده خواه طناز دنیاطلب، هر از چندی خواب امام را ببیند و از قضا نعوذ بالله دستورالعمل فتنه و ولایت گریزی را از ایشان اخذ نماید.
آقا مجتبا ادعای کشف و کرامت و ... نداشت، ادعای ارتباط با حجت الهی را هیچگاه مطرح نکرد، هر چند کسی که اندک فراستی داشت می فهمید آقا مجتباخیلی بیشتر از آنچه فکرش را می توان کرد مقرب بارگاه الهی است. آقا مجتبا اهل مرید پروری نبود دنبال نام و نان نبود.
آقا مجتبا عاشق روضه ی فاطمه «س» بود، روضه ی فاطمه «س» یعنی چنگ زدن به آستان ولایت، یعنی برای بانویی بگریی که وجود آسمانیش را فدایی مقام عظمای ولایت نمود.
آقا مجتبا خیلی جاها از نهادهای مختلف کشور انتقاد داشت اما آنقدر نور بصیرت در وجودش تلالو داشت که در پازل دشمن مهره نشود، بازی نخورد و آنقدر انباشته از فراست الهی بود که به گونه ای اعتراض و انتقاد کند که هم درد، درمان شود و هم کسی نتواند از وجود مقدسش استفاده ی سوء؛
آقا مجتبا هیچگاه تیتر یک بی بی سی نشد، نه در دوران حیات و نه اکنون که در زیر خاک خوابیده است. در زمان حیات هیچگاه بهانه ای به دست خناسان نداد و مماتش نیز هر چند پر از شکوه بود به دلیل همان بصیرت دوران حیات اجازه نداد تا اربابان نظام سلطه
آقا مجتبا شاگردامام بود اما هیچ کسی نشنید برای دنیای اطرافیان زیاده خواه طناز دنیاطلب، هر از چندی خواب امام را ببیند و از قضا نعوذ بالله دستورالعمل فتنه و ولایت گریزی را از ایشان اخذ نماید.
رسانه ای از او حتی نامی ببرند.
آقا مجتبا رفت ولی برای جهان ثابت شد که گوشت و پوست و خون این مردم با عشق به روحانیت متعهد به آرمانهای اسلام، روحانیت ساده زیست متخلق به اخلاق الهی، روحانیت بصیر زمان شناس، آمیخته است.
روحش شاد و یادش گرامی
