محمد حسین ترکمن:
پرده اول دولت و مردم
اين روزها بازار سکه ( سکه است)، و دارو هم کبکش خروس مي‌خواند، آب که سربالا برود قورباغه هم ابوعطا مي خواند، مرغ هم از قفس قيد و بند رهيده
است و تعزيرات و ساير قيودهم (مرغ) را پاي بند قانون نکرد، پانزده درصد هم به حقوق کارمندان اضافه شده، يارانه هم هرماه به حساب واريز مي شود،
حامل‌هاي انرژي هم تغيير قيمت ندارد. ولي سبزي کيلويي دو هزار تومان شده است؛ ربط سبزي و مرغ و گوشت هم به دارو تاکنون علما اقتصاد کشف نکرده اند؟!  عده اي معتقدند و منتقد دولتند مي گويند، دولت هم علي رغم هم و غمش، بخوبي نتوانسته است سکان کشتي اقتصاد را بدست گيرد و هدايت کند و اما موافقين مي گويند، دولت احمدنژاد يک، يک است، فقط مسکن مهرش، فقط يارانه اش، فقط پيشرفت اقتصاديش، والي آخر، مخالفين مي گويند اگر مسکن مهر حقيقتش همين است که ۵ تا افتتاح مي کند 2000 تا تثبیت و تبليغات اگر کارساز بود اجاره مسکن سر به آسمان نمي برد و الي آخر.
پرده دوم:
مي گويند سکه وطن و ارز از حد تراز و ماتريس معمولي گذشته، و حباب دارد، يا ندارد بگذريم بحث حباب گذشته است، . دچار تحريم نفتي اروپا هستيم ،
موضوع هم به سعيد جليلي و خانم اشتون ختم نمي شود. پشت پرده خانم اشتون، آمريکاست، ما هم مي گوئيم گور پدر ارز، بوي سکه و ارز به دماغ عده
اي خوش مي آيد که بوي دنيا برايشان مهم است، تهران و ايران که چهار راه استانبول نيست، اصلاً دلار بشود ده ميليون تومان و سکه هم صد ميليون و
طلا هم. هم . اين براي عده اي بازاري است مکاره، است، اصلاً چه ارتباطي سکه و طلا به اقتصاد کلان کشور دارد. اگر واقعاً حبابي باشد که جريان ماست و دروازه است اين يک روي سکه. از اول انقلاب از آن روزهاي سختي که تجزيه طلبان يک طرف قضيه بودند و جنگ و دفاع شرافتمندانه ما يک طرف، و تحريم و باريدن آتش از زمين و هوا، از اراذل و اوباش سياسي هم بگذريم، اراذل سياسي، اوباش مسلح، جنگ تحميلي و طرف ديگر جنگ نفتکش ها، بمباران مداوم سکوهاي نفتي ،  آن وقت از در و ديوار آتش مي باريد، شهرهايمان زير آتش، مردم ما آواره روستاها و شهرها، تهران پايتخت کشور زير موشک، هزاران شهيد و اسير  داشتيم، مصالحه نکرديم و تحريم هيچ غلطي نکرد، مثل اربابانشان آمريکا و ديگران تازه عوامل داخلي هم آنچه نامردي داشتند، به ميدان آوردند، ترور و شهادت هزاران يار انقلاب و بعد رسوايي تحريم و اربابان تحريم، تازه آن روزها يک روز هم مشکل نداشتيم، کمبود داشتيم ولي مردانه ساختيم، شانه هايمان عطر تشييع داشت اما هرگز با شهدا وداع نکرديم.
امام راحل رحيل ناخداي خدا باور اين مردم بودند، مردم که (بفرموده شان حتي در عصر رسول اله) چنين مردمي وجود نداشته است. 
بگذاريم چند روزي هم به سوداي تحريم چند تا از اين سرمايه سالاران آن هايي دلشان از سود سکه (سکه) شود، بگذاريد (کنجاله) خوراک مرغ هم بالا برود، اصلاً نفت هم نفروشيم، ما با نفت ۷دلاري آن هم با اقل فروش کشور اداره کرده ايم، 
اگر روي عزت ما فشار بياورند ( هرمز) را مي بنديم گلوگاه هرمز را يکپارچه، آتش مي کنيم؛ قرص و محکم، تا شيوخ ناز نازي به انفارکتوس سياسي دچار بشوند، هنوز صداي غرش موشک‌هاي ما را که نشنيده اند  فقط کافي است يک هفته ( تنگه هرمز) مسدود شود. اگرهرمز را ببنديم، آن وقت معلوم مي شود، کي مي تواند تحريم عملياتي را هدايت کند، اگر هرمز را ببنديم آن وقت شيوخ شکمباره ی ناتوان، نوکر مآب مي فهمند تحريم يعني چه؟ يعني آن زمان مشخص مي شود تحريم جمهوري اسلامي با نوع آمريکاييش خيلي تفاوت دارد . ما که بحمداله نه ناني ، نه آبي، نه ميوه اي، حتي نه دارويي، و نه ها ديگر را از آن سوي مرزها وارد نمي کنيم و نيازي نداريم که ( واکيومي) به ما دو تا گوجه و شش تا خيار چند شيشه آب براي سد جوع بفروشند، ما آن روز بچه‌هايمان براي يک گلوله خمپاره 60 دستشان دراز بود و نداشتيم ولي الان اگر توسط امام  و  ولي يمان حکم صادر شود بر هر وريد دشمن هزاران موشک نثار مي کنيم و بر هر گلوگاهش هزاران تيرآتشين شليک؛
 راستي فکر آن روزها را کرده ايد راستي مي دانيد از اروند چگونه گذشتيم؟ چگونه خرمشهر را فتح کرديم؟ اراده ما مردم ايران زمين که با اسلام و امام و رهبري و شهادت عجين شده فوق تصور است، امروز موشک هاي بالستيک ما قلب اهداف استراتژيک را هدف خود ساخته، مرد آن است، ماشه
بچکاند، تا هر گلوله اي را با موشکي و هر موشکي با هزار موشک پاسخ دهيم، امروز تحريم ديگر معني ندارد،  تحريم را سي سال پيش ساقط کرديم ، سي سال است ، تحريم بي حيا بي معني شده است بوي مردارش با هزاران تن عطر فرانسوي پنهان نمي شود کرد، تحريم مرده است.
مرده، مرده، فاتحه مع‌الصلوات