نیکولا
در دوران های مختلف انتخابات متاسفانه رفتار سیاسی بخشی از سیاست مداران ما متکی بر تخریب حاکمیت بوده و در صورت عدم رای آوری تیغ تیز انتقادهایشان به سمت خنجر کشیدن بر روی کلیت نظام حرکت می کرد.
سارکوزی بعد از چهار سال جلوس بر صندلی ریاست جمهوری کاخ الیزه، جای خود را به فرانسوا اولاند داد.
هر چند نظرسنجی های چند هفته ی پیش شانس زیادی را برای رقیب سارکوزی نشان نمی داد اما شعار تغییر اولاند توانست مردم را به خود جلب کند.
اولاند نماینده ی جریان چپ سوسیالیست و سارکوزی نماد راست های افراطی محسوب می شدند.
براساس اخبار منابع خبری، اولاند 52 درصد و سارکوزی 48 درصد آرای مردمی را از آن خود کردند.
اما نکته ی جالب این بود که درست چند ساعت قبل از اعلام نتایج رسمی آراء، نیکولا سارکوزی در جمع هوادارانش حاضر شد و به اولاند تبریک گفت.
همچنین او مسئولیت شکست را کاملا بر عهده گرفت و روشی کاملا اخلاقی را - حداقل در مقابل دوربین های خبرنگاران - در برابر رقیب خود به کار برد.
رفتار سارکوزی از این جهت که شانس او پیش از آغاز رقابت ها بالاتر از رقبا بود و رقیبش
ما در کمتر انتخاباتی دیده ایم که بخشی از رقبا به سمت تخریب نهادهای نظارتی نرفته باشند و بدون هیچگونه مدرک مستندی علیه حاکمیت حرکت نکرده باشند.
نیز چندان شخصیت معروف و شناخته شده ای نبود، رفتار جالب توجهی برای برخی سیاست مداران ماست.
در دوران های مختلف انتخابات متاسفانه رفتار سیاسی بخشی از سیاست مداران ما متکی بر تخریب حاکمیت بوده و در صورت عدم رای آوری تیغ تیز انتقادهایشان به سمت خنجر کشیدن بر روی کلیت نظام حرکت می کرد.
ما در کمتر انتخاباتی دیده ایم که بخشی از رقبا به سمت تخریب نهادهای نظارتی نرفته باشند و بدون هیچگونه مدرک مستندی علیه حاکمیت حرکت نکرده باشند.
این در حالی است که در انتخابات فرانسه تفاوت آراء 4 درصد بوده ولی در انتخابات های ما معمولا رای نفر برگزیده بسیار بیش از این رقم بوده است.
کاش
کاش آنها که در عرصه سیاست ایران اسلامی گام برمی دارند کمی از این رفتار درس بگیرند و هیچگاه حکومت را برای مسئله ای چنین به چالش نکشند.
آنها که در عرصه سیاست ایران اسلامی گام برمی دارند کمی از این رفتار درس بگیرند و هیچگاه حکومت را برای مسئله ای چنین به چالش نکشند.
