پوریا ترکمن؛ این روزها خبرهایی درباره ی آزاد شدن بعضی مجرمان فتنه ی ۸۸ در رسانه ها منتشر شده است.
خبر آزادی این مجرمان که احتمالا در مواردی با رافت اسلامی و در مواردی نیز با به سر آمدن دوران محکومیت آزاد شده اند موج وسیعی را در داخل و خارج از کشور ایجاد کرده است.
علت ایجاد موج این است که آزادی این مجرمان هم زمان با روزهای آغازین دولت یازدهم به ریاست جمهوری دکتر روحانی بوده است و برخی ناظران این آزادی ها را منتسب به ایجاد فضای دولتی نوین می خوانند.
اینکه این مدعا چقدر صحیح است را باید مسئولان دستگاه قضایی پاسخ دهند که تاکنون واکنشی از سوی آنها در خصوص آزادی تعدادی از این زندانیان صورت نپذیرفته است.
اما نکته ی جالبی که وجود دارد و باید با افسوس به آن نگریست نحوه ی مواجهه ی برخی چهره های سیاسی و فرهنگی کشور با این مسئله است.
دیدارهای صورت پذیرفته از این زندانیان آزاد شده و حرفهای رد و بدل شده این انگاره را تقویت می کند که این افراد در راستای دفاع از نظام و ملت مثلا در زندانهای گوناتانامو و ابوغریب ! محبوس بوده اند و اینک به عنوان قدردانی از زحمات بی شائبه شان این دیدارها و این سخنان تکرار می شود!!
نوع واکنش برخی رسانه ها و مسئولین سابق و لاحق در قبال آزادی کسانی که به جرم های مختلفی از جمله تلاش برای براندازی، همکاری با سرویسهای اطلاعاتی بیگانه، هم صدایی و همکاری با رسانه های معاند و مواردی از این دست در زندان بوده اند، جای تعجب فراوانی دارد.
در حالی که در فتنه ی ۸۸ همین افراد با جرایم امنیتی در دستگاه قضایی محکوم شده اند بعضی استقبالها و واکنشها در وجود عرق ملی و مذهبی برخی ایجاد تشکیک جدی می کند.
این افراد باید پاسخ دهند که بر چه مبنایی و با نگاه به چه منفعت میهنی و مذهبی این گلادیاتورهای فکری و عملیاتی دشمن در فتنه ۸۸ را ارج می نهند؟
به فرض آنها از گذشته شان توبه کرده باشند، آیا این نوع رفتارهای مقامات ذکر شده، متناسب با جرم و ظلم بزرگ این مجرمان به انقلاب و مردم است؟
باید بگویند چه عمل خارق العاده ای در دفاع از منافع ملت از سوی این افراد صورت پذیرفته که اینگونه برای آزادیشان از زندان حکومت اسلامی پایکوبی سیاسی می کنند؟
این افراد در کدام جبهه ی سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی توانسته اند دشمن را زمین گیر کنند و کدام خدمت را به مردم مظلوم و مقاوم ایران اسلامی در این برهه کرده اند، که شایسته ی استقبالهای حضوری و گفت و شنودهای آغشته با لبخندهای عمیق باشند؟
تضعیف جبهه داخلی در مقابل نظام سلطه، چراغ سبز به دشمن برای تقویت تحریمها با القای شکاف ملی، تحریک رفتارهای ساختارشکنانه و ... کدام یک اثرات عملکرد این افراد نبوده و نیست؟!
شاید تنها راه برای پاسخ به این سوال را در این بیایند که دستگاه قضایی در خصوص فرد یا افرادی از این مجرمان دچار اشتباه شده است، اما برای این توجیه بیش از حد خنده دار و این هماهنگی بیش از اندازه دقیق بین آنها و دشمنان، باید دستگاه قضایی نظر صریح خویش را اعلام و از این افراد عذرخواهی کند!
و اگر این نباشد باید دانست مردم ما در برهه ی فعلی مسائل اقتصادی حرف اول زندگیشان را می زند اما قطعا این رفتارهای مشمئز کننده در آینده ی تصمیم گیریها و اندیشه هایشان موثر خواهد بود.
