توصيه مطلب 
 
کد مطلب: 8224
شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۲۱:۰۷
ولع مذاکره با آمریکا، پذیرش حقارت یا دفاع از حقوق ملت؟
پوریا ترکمن
آقایان سیاست مدار! کمی کیاست، کمی غیرت و کمی دین باوری را در نگاهتان نگاه دارید و بدانید نتیجه ی مذاکره با آمریکا در این شرایط جز فروختن حریت ملت ایران و خریدن ننگ ذلت چیز دیگری نیست؛
ولع مذاکره با آمریکا، پذیرش حقارت یا دفاع از حقوق ملت؟
پوریا ترکمن: در طی ماههای اخیر و با توجه به تحریم های بسیار شدید بین المللی نظام سلطه، مشکلاتی در بازار و برخی مسائل اقتصادی کشور ایجاد شد؛
هم زمان با این فشارها، طرف غربی با استفاده از دیپلماسی محاسبه شده ی خود در دو مرحله از استقبال از طرح مذاکره با ایران سخن راند.
آخرین مرحله ی آن نیز در سخنان چندی پیش هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا، تکرار شد.
شطرنج دیپلماتیک غرب با ایران، با محاسبه ی فشارهای روزافزون از سویی و پیشنهاد مذاکره از سوی دیگر نشان می دهد که غرب به دنبال مذاکره با ایران از موضع قدرت و امتیاز گیری گسترده است، در غیر این صورت معنایی نمی توان برای عملکرد ریاکارانه ی آنان یافت زیرا در صورتی که طرف غربی به دنبال ایجاد رابطه ی عادلانه و عاقلانه باشد لزومی به استفاده از ابزار تحریم وجود ندارد.
دقیقا بعد از سخنان هفته ی گذشته ی کلینتون در باب مذاکره با ایران ، 2 روز پیش تحریم های جدیدی علیه ایران توسط آمریکا وضع شد که از انتقال درآمدهای ارزی به کشور و استفاده از آنها ممانعت به عمل می آورد.
در این رزمگاه دیپلماتیک اما رفتار برخی سیاست مداران داخلی در جای خود قابل تامل است.
این سیاست مداران و رسانه های هم سویشان بدون توجه به اندیشه های غرب در این بازی پیچیده با ولع فراوان نسبت به انعکاس اینگونه اخبار، تحلیل های جهت دار و به سمت مذاکره و انتقاد از فضای مقابله با نظام سلطه اقدامات رسانه ای خود را انجام داده و می دهند.
کافی است از سوی غربی کوچکترین پالسی مبنی بر مذاکره مطرح شود تا برخی سیاست ورزان وطنی تمام قد به دفاع از مذاکره و حفظ حقوق ملت به پا خیزند.
حال باید دید واقعا غرب از مذاکره ی در شرایط فشار پذیرش حقوق طبیعی ملت ایران است؟
آیا وضع مکرر تحریم های به قول خودشان فلج کننده، علیه کشور عزیزمان که از مایحتاج خوراکی و دارویی تا قطعات هواپیما را شامل می شود نشانه ای از حسن نیت را در بطن خویش پرورش می دهد؟
بی هیچ انگاره ی تردید آمیزی باید باور داشت غرب در مسئله ی ایران بیش از هر چیز دیگری در سطح جهان حساس شده و تمامی انقلاب های آزادی طلبانه و استکبار ستیز در منطقه را به ایران نسبت می دهد، فلذا برای جلوگیری از به خطر افتادن هژمونی خود مجبور به استفاده از تمامی ابزارهای بین المللی، جاسوسی و ... علیه نظام اسلامی است.
آمریکا نخواهد توانست در مقابله با حجم عظیم بیداری اسلامی به پیروزی دست یابد مگر آنکه مبدا این بیداری را دچار اختلال هویت نماید.
فلذا برای رسیدن به این مهم نیازمند ناکارآمد نشان دادن جمهوری اسلامی ایران است.
هیچ گفتمانی در حال حاضر نمی تواند اساس و بنیان تمدن غرب را به چالش بکشد مگر گفتمان اسلامی در ساحت زندگی بشر؛
غرب یا باید چارچوبهای فکری خود را در مسیر مبارزه با تمدن اسلامی قرار دهد که داده است و یا اینکه به مسیری برای ایجاد تفاهم با این تمدن حرکت کند که در این صورت ذات آن در تضاد با این انگاره است، فلذا باید به این نکته بسیار دقت کرد که بنابر نقل حضرت امام«ره» دوستی ایران و آمریکا دوستی گرگ و میش است که نشدنی است.
البته صورت دیگری نیز برای رابطه با غرب با توجه به شرایط فعلی می توان متصور بود که ما از اصولمان دست برداریم که در این صورت با خنجر خیانت بر ستون فقرات آیین و دینمان زده ایم؛
فلذا بحث رابطه ی با آمریکا بحثی نیست که با یک دعوت نامه ی لفظی از سوی برخی سیاست مداران غربی قابل حل باشد بلکه اختلافهای بسیار عمیقی بین تمدن غنی اسلامی و فرهنگ سخیف غربی وجود دارد که برای دست یافتن به یک گفتمان دو جانبه باید هر دو طرف از بخش هایی از نظرات خویش کوتاه بیایند؛ باید به کسانی که با یک لبخند غرب غش و ریسه می روند متذکر شد که در این گفتمان دو جانبه آیا غرب حاضر به عدول از مواضع مستکبرانه ی خود هست یا اینکه ما باید تمام و کمال از آرمانهایمان چشم بپوشیم؟
آیا غرب حاضر به عدول از موضع ظالمانه اش در دفاع از غصب قدس شریف است یا ما باید بر روی نام قدس و فلسطین مظلوم خط قرمز بکشیم؟
غرب می پذیرد که زرادخانه های اتمی رژیم صهیونیستی متعهد به قراردادهای بین المللی شود یا تنها زبان درازش علیه استفاده صلح آمیز هسته ای ایران به کار می افتد؟
غرب خواهد پذیرفت که در حقوق بشر ضد بشری خود تغییرات اساسی بدهد یا ایران اسلامی باید تار اسلام را از پود جامعه بیرون بکشد تا به دهان امثال شیرین عبادی و ... شیرین شود؟
آمریکا بابت خیانتهای آشکار و پنهان 50 سال گذشته از ملت بزرگ ایران عذرخواهی می کند یا ما باید همچون ژاپن جام بی غیرتی را سر بکشیم و بر روی تمام جنایت هایش چشم بپوشیم؟
و....
پس آقایان سیاست مدار! کمی کیاست، کمی غیرت و کمی دین باوری را در نگاهتان نگاه دارید و بدانید نتیجه ی مذاکره با آمریکا در این شرایط جز فروختن حریت ملت ایران و خریدن ننگ ذلت چیز دیگری نیست؛
Share/Save/Bookmark