در حالی که به روزهای آغاز مجلس نهم نزدیک می شویم، گمانه زنی ها در خصوص انتخاب ریاست مجلس نهم شدت گرفته است.
شکل
جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی که دبیر کل خود را این بار هم در مجلس می بیند در ائتلاف با جمعیت ایثارگران معمولا حرکت می کند با این تفاوت که ایثارگران این بار دبیر کل خود یعنی حسین فدایی را در مجلس ندارد و به همین دلیل میزان تاثیرگذاری این طیف در مجلس دچار کاهش خواهد شد.
گیری برخی فراکسیون های جدید همچون فراکسیون حامیان ولایت را از جمله فعالیت هایی باید دانست که بیش از هر چیز دیگر رنگ و بوی فعالیت برای کسب کرسی ریاست مجلس را می دهد.
اما برای اینکه بتوانیم نگاه درستی به انتخاب ریاست مجلس داشته باشیم باید با جمع بندی جریان های مختلف سیاسی در مجلس نسبت به آینده ی کرسی ریاست مجلس اظهار نظر کنیم.
جریان سنتی:
جریان سنتی مجلس که متشکل از افرادی همچون باهنر، مصباحی مقدم، جلالی و ... می باشد در این دوره از رقابت ها شاهد عدم حضور نمایندگان موافقشان از موتلفه از جمله بادامچیان در مجلس هستند. فقدان کوهکن از دیگر خلاهایی است که این جریان در مجلس با آن دست به گریبان است. فلذا وزن جریان سنتی اصولگرایان در مجلس دچار کاهش شده است و این کاهش وزن قطعا می تواند بر روی انتخابات آینده ی ریاست مجلس و حتی هیئت رئیسه تاثیرگذار باشد. این جریان همچون دوره ی گذشته به دنبال ریاست علی لاریجانی بر مجلس است.
رهپویان و ایثارگران:
جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی که دبیر کل خود را این بار هم در مجلس می بیند در ائتلاف با جمعیت ایثارگران معمولا حرکت می کند با این تفاوت که ایثارگران این بار دبیر کل خود یعنی حسین فدایی را در مجلس ندارد و به همین دلیل میزان تاثیرگذاری این طیف در مجلس دچار کاهش خواهد شد. رهپویان و ایثارگران از جمله ی دو طیفی هستند که خواهان ریاست
به نظر می رسد در صورت عدم معرفی نامزد مستقل، حداد عادل نامزد این جبهه برای کسب کرسی ریاست مجلس باشد.
حداد عادل بر کرسی ریاست مجلس هستند.
جبهه پایداری انقلاب اسلامی:
جبهه پایداری انقلاب اسلامی که نسبت به سه تشکل یاد شده نوپاتر است، در این دوره از رقابت های مجلس شورای اسلامی توانسته است سطح قابل قبولی از آراء را از آن خود کند. این جبهه که در این دوره اکثریت لیدرهای سیاسی خویش را در مجلس می بیند تاکنون تنها با ریاست لاریجانی مخالفت کرده است و در خصوص معرفی نامزد مستقل برای کسب ریاست مجلس یا حمایت از رقیب لاریجانی یعنی حداد عادل به طور صریح موضعی نگرفته است. هر چند سخنگوی این جبهه در نشست جاری
با توجه به آرایش سیاسی یاد شده، به نظر می رسد شانس حداد عادل برای کسب کرسی ریاست مجلس نهم بیش از لاریجانی باشد.
خود حداد عادل را مورد پسندتر خوانده است. به نظر می رسد در صورت عدم معرفی نامزد مستقل، حداد عادل نامزد این جبهه برای کسب کرسی ریاست مجلس باشد.
اصلاح طلبان:
اصلاح طلبان مجلس که در این دوره از رقابت ها با جواب منفی مردمی روبه رو شدند، اکثریت رهبران دوره ی پیش خود را که عمدتا دارای سوابق طولانی در مجلس بودند این بار دستشان خالی تر از قبل است. عدم حضور چهره های شاخصی همچون علیخانی، قنبری، کواکبیان و خباز خلا بزرگی برای اصلاح طلبان است. فلذا وزن سیاسی این گروه در مجلس شورای اسلامی به شدت دچار افت شده است. با این حال این طیف سیاسی اقبالشان
حداد عادل دارای شخصیتی تعاملی تر نسبت به لاریجانی است. به دلیل آنکه دولت در شرایط فعلی دارای مشکلات عمده ای با مجلس است، باید کسی بر کرسی ریاست مجلس جلوس کند که بتواند به خوبی با دولت تعامل کند.
بیش از حداد عادل به سمت و سوی لاریجانی است.
لاریجانی یا حداد؟
با توجه به آرایش سیاسی یاد شده، به نظر می رسد شانس حداد عادل برای کسب کرسی ریاست مجلس نهم بیش از لاریجانی باشد.
اما در این بین کدام انتخاب بیشتر می تواند بر نقش مجلس در جامعه کمک کند؟
به دلایل ذیل به نظر می رسد انتخاب حداد عادل برای مجلس و کشور به صرفه تر باشد:
1- شخصیت تعاملی حداد عادل:
حداد عادل دارای شخصیتی تعاملی تر نسبت به لاریجانی است. به دلیل آنکه دولت در شرایط فعلی دارای مشکلات عمده ای با مجلس است، باید کسی بر کرسی ریاست مجلس جلوس کند که بتواند به خوبی با دولت تعامل کند. البته این سخن به معنای عدم اشکال در دولت نیست، بلکه میزان عمده ای از اشکالات بین مجلس و دولت به دلیل برخی اشکالات دولت است. اما آنچه در این برهه مهم است این است که مجلس نهم بتواند روابطش را با دولت مدیریت کند و اجازه ندهد اختلافات بر حجم مشکلات بیفزاید. با توجه به درگیری هایی که این ماهها بین مجلس و دولت رخ داده است تغییر در مدیریت
شخصیت حداد عادل در دفاع از ولایت بیش از لاریجانی خودنمایی کرده است و این نکته ای بسیار اساسی برای نظام ماست که در حال حاضر نیازمند تبعیت محض و دفاع سرسختانه ی مسئولانش از ولایت دارد.
مجلس می تواند مرهمی بر مشکلات این دو قوه باشد.
2- حضور فعال حداد عادل در مقابله با جریان فتنه؛
حداد عادل از جمله شخصیت هایی است که به خوبی و با بصیرت تمام در مقابل فتنه قد علم کرد و توانست با سخنان خود در مکان های مختلف به روشنگری در قبال آن بپردازد. شخصیت حداد عادل در دفاع از ولایت بیش از لاریجانی خودنمایی کرده است و این نکته ای بسیار اساسی برای نظام ماست که در حال حاضر نیازمند تبعیت محض و دفاع سرسختانه ی مسئولانش از ولایت دارد.
3- مرز بندی روشن حداد عادل با جریان های سیاسی مخالف
بخشی از جریان اصولگرایی همچون پایداری ها، در دوران ریاست لاریجانی بر مجلس بارها از وی به دلیل عدم مرزبندی شفاف با اصلاح طلبان مجلس و عدم همکاری مناسب با اصولگرایان سخن گفته بودند. این ایراد بر لاریجانی بارها گرفته شد و افرادی همچون رسایی از وی گله کردند. این نقطه ی اشکال در مواضع لاریجانی در حداد عادل مشاهده نمی شود و به همین دلیل است که پایداری ها این دوره سمت و سویشان بیش از گذشته به شمت حداد عادل خواهد بود.
