توصيه مطلب 
 
کد مطلب: 21970
شنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۲۳:۵۰
آقای ظریف؛ کدام محرمانه؟!
آقای ظریف؛ کدام محرمانه؟!
روزهای فوق العاده سختی فضای سیاسی و دیپلماتیک ایران اسلامی را پوشانده است. روزهایی که غبارهای فتنه ی غربی آرام آرام اتمسفر دو قطبی حق و باطل را به سمتی می برد که با ندانم کاری بیش از حد مجاز سیاسیون داخلی شرایط برای مواجهه ی سخت غرب علیه منافع ملی آماده تر از هر زمان دیگری شود.

تبدیل دو قطبی حق و باطل به بر سر یک میز نشستن با گرگهای خونین بازوی نظام سلطه و تلاش برای کسب رضایتشان، قلب فرزندان معنوی امام روح الله را بیش از گذشته به درد آورده است.

این روزها را شاید کمتر دیده باشیم و شاید حکمت الهی در این است که ما بتوانیم اینگونه برای بار هزارم غرب را بسنجیم.

برای بار هزارم اعتماد سازی کنیم، برای بار هزارم از حقوق ملیمان کوتاه بیاییم، برای بار هزارم اثبات کنیم نه دنبال تروریسم که قربانی تروریسم هستیم، برای بار هزارم لبخند دیپلماتیک بزنیم، برای بار هزارم دست طرف سلطه طلب را به گرمی بفشاریم و چدن های سخت را درک کنیم، برای بار هزارم فراموش کنیم شهدایمان را، برای بار هزارم یادمان برود که اماممان گفت : جنگ ما جنگ عقیده است، برای بار هزارم قلب ولایت را از حرکتهای نابه جایمان به درد بیاوریم، برای بار هزارم تنش زایی دیگران را با تنش زدایی خودمان بخواهیم رفع و دفع کنیم، برای بار هزارم ...

و برای بار هزارم ببینیم آقای وزیر خارجه ی جمهوری اسلامی انگار با رسول خداوند بر سر میز مذاکره نشسته است که از قول محرمانه بودن جلسه با کژدم های سیاست غرب خبر می دهد!!

انگار یادشان رفته قول و قرارهای همین هفته ی پیش آقای رئیس جمهور آمریکا را در دیدار با مجسمه ی نفرت و تفرعن، نتانیاهوی سفاک را که اوباما اطمينان داد واشنگتن با «چشمان باز»!! وارد مذاکرات با تهران خواهد شد و  در جريان اين فرايند با اسرائيل و ديگر هم‌پيمانان منطقه‌ايی خود مشورت خواهد کرد. +

آقای ظریف حتما یادش رفته و سهو کرده اند که وقتی قرار است کل مذاکرات هسته ای توسط اوباما و دوستان! بدون هیچ روتوشی، بدون هیچ جابه جا کردن کلمه ای و بدون هیچ پس و پیشی دو دستی تقدیم رژیم اشغالگر قدس و سردمداران شیطانیش شود تا در نهایت آنها تصمیم بگیرند که کدام بند قبول و کدام بند رد شود، دیگر غریبه ای هم برای محرمانه ماندن باقی می ماند؟

آقای ظریف باید به ملت پاسخ بدهد که این چه رویداد محرمانه ای است که هر روز گوشه تازه ای از ابعادش در رسانه های غربی از لوموند گرفته تا هاآرتص درز می کند و همچنان مردم مانده اند که چه شده  که این مذاکرات محرمانه این بلا به سرش آمده است؟

آقای ظریف باید پاسخ بدهد که کابینه نتانیاهو چقدر محرم تر است از مردم خون دل داده وخون داده ی این خاک مظلوم!؟
آقای ظریف باید پاسخ بدهد که این اعتماد گرانسنگ به سفاک ترین طواغیت دوران را با چه معیار اندیشه ورزانه ای کسب کرده است؟
آقای ظریف باید پاسخ بدهد که آیا از روابط عمیق، پیچیده و استراتژِیک اسرائیل با اغلب کشورهای مذاکره کننده بی خبر است؟
آقای ظریف باید پاسخ بدهد که بر چه مبنای عقلی مردم کشورمان از یک بند مذاکرات هم اطلاع ندارند ولی رسانه های غربی هر روز دو سه بند از پیشنهادات ایران را در ستون اخبار ویژه شان جار می زنند؟

همین است؛ وقتی دعوای جمهوری اسلامی با نظام سلطه به دعوا بر سر چهار سانتریفیوژ نطنز و تاسیسات فردو تقلیل جایگاه داده می شود باید هم از این اخبار تاسف بار بشنویم و خون بگرییم!

وقتی کلام امام را از یاد برده ایم که فریاد می زد : انشاءالله روزی از کلیساهای جهان ناقوس مرگ بر آمریکا را به صدا درآوریم. و ما همچنان از کسب اطمینان خاطر غرب از فعالیت های صلح آمیز هسته ایمان سخن می گوییم باید هم به چنین روزی بیفتیم که بازیهای ذلت بار غربی به راه بیفتد و برای رفع تحریم ها هزار شرط و هزار بهانه و هزار سخن جفنگ نشخوار شود.

وقتی به صراحت و بی هیچ عرق شرمی بر پیشانی از خانواده های شهدا، از موافقت امام راحل با حذف شعار مرگ بر آمریکا آن هم در زمانی که فرزندان غیور خمینی در غرب و جنوب زیر بمبهای  Made In USA  در حال متلاشی شدن بودند سخن می رانیم از میزان غیرت و حمیت و شرافتمان خوب پرده برداشته ایم!

وقتی چهار سال جریانات منفعت سوز داخلی هم نوا با غرب، سمفونی به هم ریختن اوضاع داخلی کشور را برای افزایش نارضایتی از تز شکوهمند ایستادگی ملی به کار می بندند و برخی مدیران به تمام معنا خائن نیز خواسته و ناخواسته در این پازل کثیف و مشمئز کننده بازی می کنند باید هم بشنویم که اوباما در دیدار رئیس غده سرطانی جهان بگوید: ايران به دليل تحريم‌ها براي گفت‌وگو آماده است +

و یک سوال بزرگ را  از آقای ظریف و تیم سیاست خارجی دولت و بزرگترهایشان باید پرسید و آن هم این است که آیا گمان برده اید غرب نمی داند برنامه ی هسته ای ایران اسلامی صلح آمیز است؟ آیا گمانتان بر صدق گفتار غرب است که نمی داند برنامه ی هسته ای ایران صلح آمیز است؟ نمی دانم شاید و نه، با بیان دقیقتر قطعا ، وقتی اربابان دروغ و تزویر می بینند که ما با لبخندهایمان، با به گرمی فشردن دست استعمارگران نوین و با تقلای مجدانه مان می خواهیم از صلح آمیز بودن استفاده از انرژی هسته ای دفاع کنیم چقدر خنده ی تمسخر آمیز روانه ی دلهای نجسشان می کنیم - و خداوند آگاهتر است-! 

دیگر بیش از این مجال سخن نیست: العاقل یکفی بالاشاره
Share/Save/Bookmark