کد مطلب: 34355
پنجشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۲
طنزنوشته «رضا احسان پور»
غيبت نمايندگان مجلس چيست؟ (نيم نمره!)
آیا حضور و بودن در یك مكان، فقط بستگی به حضور فیزیكی دارد؟ امروزه با پیشرفت فن‌آوری و با وجود اپلیكیشن‌های ارتباطی برای تماس ویدئویی، امكان حضور در همه جا (حتّی آنجا!) هم وجود دارد؛ چه برسد در صحن علنی و غیرعلنی مجلس.
خط نیوز ـ رضا احسان پور::: تعریف:وقتی در جلسه‌ی مجلس و وقت اداری، به جای نماینده‌ی محترمی، صندلی خالی آن نماینده‌ی محترم به چشم می‌خورد، به این اتفاق، غیبت در جلسه مجلس می‌گویند.
شاعر می‌گوید:
به خدا بجای اینكه نِگرم به صندلی‌ها
همه هست آرزویم كه ببینم از تو رویی!
:: واقعاً چرا؟كارشناسان امر، دلایل مختلفی را برای این امر برشمرده‌اند. از جمله:
۱- اولین نكته‌ای كه باید بررسی شود این است كه آیا كسی تا بحال صندلی‌های مجلس را شمرده؟ نكند تعداد صندلی‌های مجلس بیشتر از تعداد نمایندگان باشد و حتّی مواقعی كه همه‌ی نمایندگان در مجلس حاضر هستند، باز هم صندلی خالی به چشم می‌خورد و این صندلی‌های خالی، به اشتباه تعبیر به غایب بودن نمایندگان می‌شود؟! از آنجایی كه اصل بر برائت است و ما كلاً بدبین هستیم و نسبت به مسئولین حسادت می‌كنیم كه چرا آنها باید مسئول باشند ولی ما مسئول نیستیم؟ بعید نیست كه تعداد صندلی‌ها بیشتر از تعداد نمایندگان باشد؛ در صورتی كه این مساله درست باشد، جا دارد از همین جا از نمایندگان محترمی كه به آنها تهمت غایب بودن زده‌ایم و همچنین اگر لازم شد از خدا، عذرخواهی و طلب رحمت و مغفرت كنیم. البته معمولاً بهتر است جبران مافات بجای شفاهی و كلامی، بصورت عملی باشد؛ یعنی تا زمان مرگ آن نماینده‌ی محترمی كه آماج حملات بی رحمانه‌ی ما و رسانه‌ها بوده است، همه با هم به او رای دهیم تا هر سال بعنوان نماینده انتخاب شود.
شاعر می‌گوید:
عفو كن ما را كه غیبت كرده‌ایم
ما غلط كردیم و چرت انگاشتیم!
۲- آیا حضور و بودن در یك مكان، فقط بستگی به حضور فیزیكی دارد؟ امروزه با پیشرفت فن‌آوری و با وجود اپلیكیشن‌های ارتباطی برای تماس ویدئویی، امكان حضور در همه جا (حتّی آنجا!) هم وجود دارد؛ چه برسد در صحن علنی و غیرعلنی مجلس. پس اینكه تصور كنیم حتماً لازم است یك نماینده در جلسه حاضر باشد، تصور و انتظار زیادی است. ممكن است این سؤال پیش آید كه مگر این اپلیكیشن‌ها فیلتر نیست؟ كه خب جواب آن اهمیتی ندارد و در همین حد هم كه امكان بوجود آمدن این سؤال بوده است، خودش گام بسیار بلندی در جهت تحقق مطالبه‌گری از مسؤولان و كرسی‌های آزاداندیشی است.
شاعر می‌گوید:
من در میان جمع و دلم جای دیگر است
گاهی درون صحن و... مجدّد درون صحن!
۳- یكی از موارد مهمی كه باید لحاظ شود، مساله حق الناس است. یكی از مصداق‌های عدم رعایت حق الناس، اتلاف وقت مردم است. نماینده‌ی محترمی كه كارهای مهم‌تر از حضور در مجلس دارد، چرا باید ساعت‌ها بنشیند در مجلس و در خصوص مسائل دنیوی مانند بودجه صحبت كند؟ كلنگ‌زنی فلان گاوداری مكانیزه كه برای اولین بار است در خاورمیانه ساخته و بهره‌برداری می‌شود، بریدن ربان بهمان مركز كاشت مو در اقصی نقاط بدن، تلاش برای كسب آرای مردم در انتخابات بعدی مجلس از فردای انتخاب شدن به منظور تداوم خدمت‌رسانی و به ثمر رساندن كارهای نیمه‌كاره‌ای كه شروع كرده است و... كارهای مهمی هستند كه از چانه‌زنی و بحث در مورد چرك كف دست یا همان بودجه مهم‌تر است.
شاعر می‌گوید:
قدر زر، زرگر شناسد؛ قدر گوهر، گوهری
قدر ما را هیچكس هرگز نمی‌فهمد چرا؟!
۴- یك ضرب المثل نیكاراگوئه‌ای هست كه می‌گوید "نماینده‌ی دنیا دیده بهتر از نماینده‌ی دنیا ندیده است." اینكه یك نماینده به همراه هیات بلندپایه‌ای كه او را بلندپایه همراهی می‌كنند برای چند ماه برود مسافرت خارجی و نكات خوب كشورهای خارجی را ببیند و بیاید آنها را در كشورمان و در جریان تصویب قوانین پیاده‌سازی كند كه كشور ما هم مانند كشورهای خارجی پیشرفته باشد بد است؟ اینكه دیگر هر وقت می‌رویم خارج (البته اگر بتوانیم برویم و توانایی مالی‌اش را داشته باشیم كه برویم) حسرت نخوریم كه چرا كشور ما مثل كشورهای خارجی نیست بد است؟ مسلماً بد نیست. پس سفرهای خارجی و طولانی مدت نمایندگان بركاتی دارد كه ما از آنها غافلیم. البته ممكن است این سؤال پیش بیاید كه خب اگر الگوبرداری از كشورهای خارجی اینقدر خوب است چرا خود خارجی‌ها را بعنوان نماینده مجلس انتخاب نكنیم كه آنها برای ما قانون بنویسند؟! جوابش ساده است؛ چون آن وقت روند برگزاری جلسات مجلس بخاطر حضور مترجمان سخت می‌شود و ضمناً امكان برگزاری جلسات در پشت درهای بسته وجود ندارد و حتّی ممكن است در بین این مترجمان، جاسوس نفوذ كند و بله!
شاعر می‌گوید:
الا یا ایها الملّت، كمی تیك ایت ایزی لطفاً
تراول‌های ما دارد، خدایی سود بسیاری!
:: چه باید كرد؟هیچی!
