کد مطلب: 21160
شنبه ۳۰ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۱۳:۴۶
یادداشت تهران امروز
غرب و یک فرصت تاریخی
تعامل سازنده معنایی دو طرفه دارد یا به عبارت روشن‌تر تا دو طرف از موضع مثبت وارد گفت‌وگو نشوند، امکان برقراری تعامل به معنای واقعی وجود ندارد.
همانطور که انتظار می‌رفت راه و روش‌های جدیدی که ایران برای مذاکرات هسته‌ای با طرف‌های غربی در پیش گرفته است، تاثیر لازم را بر جای گذاشته و اینک نوبت غربی‌هاست که به روش جدیدی که ایران در پیش گرفته است، پاسخ روشنی بدهند. سخنانی که آقای روحانی در مقام ریاست‌جمهوری ایران با شبکه آمریکایی «ان بی‌سی» انجام داده و ضمن اینکه خود را دارای اختیار تام برای حل پرونده‌ای هسته‌ای اعلام کرده است اما در عین حال بخش مهم دیگری هم دارد که آن هم تاکید رویکرد تعامل سازنده است. تعامل سازنده هم معنایی دو طرفه دارد یا به عبارت روشن‌تر تا دو طرف از موضع مثبت وارد گفت‌وگو نشوند، امکان برقراری تعامل به معنای واقعی وجود ندارد.همچنین مسئله‌ای که رئیس‌جمهور کشورمان در گفت‌وگو با شبکه «ان‌بی‌سی» درباره داشتن اختیار تام برای مذاکرات هسته‌ای عنوان کرد، دارای آثار دیگری است که به‌عنوان مثال باعث می‌شود مذاکرات در سطح بالایی اتفاق افتد.
به‌طورکل تصمیم‌گیری متمرکز در مسائل سیاست خارجی برای کشور دارای آثار مثبتی است و در این راستا رهبر معظم انقلاب اینطور صلاح دیدند که در مسئله هسته‌ای هم تمرکز به وجود آید. البته ایشان در جریان جزئیات قرار خواهند گرفت اما قدرت تصمیم‌گیری را به رئیس‌جمهور دادند. در دوره گذشته شاهد بودیم که نامه‌نگاری‌ها در این زمینه با مقام معظم رهبری صورت می‌گرفت و رئیس‌جمهور از موضوعات هسته‌ای ابراز بی‌اطلاعی می‌کرد، اما اکنون رهبری با اختیار تام دادن به رئیس‌جمهور خواسته‌اند این موضوع را به غربی‌ها اعلام کنند، آنها با کسی مذاکره می‌کنند که می‌تواند تصمیم‌گیری کند و تصمیمات او از پشتیبانی رهبری برخوردار است. این موضوع کمک می‌کند مذاکراتی جدی درباره برنامه هسته‌ای ایران رخ داده و مذاکرات دسته چندم نباشد.
ضمن اینکه هوشمندی رئیس‌جمهور و وزیر خارجه ایران بر تاکید به روند برنامه محور مذاکرات و هدفمند بودن آنها و زودتر به نتیجه رسیدن آن باعث شده است که طرف غربی کلیه این موضوعات را در دستور کار مذاکرات آتی قرار داده و به خواسته ایران پاسخ دهد. البته در کنار این موضوعات باید به این نکته توجه داشت که در وادی سیاست سوابق افراد و رویکرد و جهت‌گیری آنها بسیار مهم است. این موضوع باعث شده است که با وجودی که اکنون هم ایران غنی‌سازی اورانیوم را حق مسلم خود می‌داند و تاکید به این موضوع دارد که بمب هسته‌ای نمی‌خواهد بسازد، اما به دلیل نوع گفتار و جهت‌گیری مناسب دکتر روحانی و البته سوابق او، پاسخ به این صحبت‌ها منطقی‌تر صورت گیرد. در ضمن برخوردار بودن روحانی از حمایت مردمی و معتدل بودن او به صورت توأمان در سخن و عمل، طرف مقابل را مجاب کرده است که از جهت‌گیری‌های گذشته فاصله گرفته و تغییراتی را حداقل در ادبیات خود به وجود آورد و منطقی‌تر موضوعات را بیان کند، این موضوع مهمی است که می‌تواند به توافقات نهایی بر مسائل استراتژیک از جمله مسئله هسته‌ای ایران بینجامد.
یادداشت تهران امروز/حسین بهشت پور
